کمی صادقانه تر

یادداشت های سید محمد مهدی حسینی پارسا

چرا دلم نکند تب!؟

پنجشنبه ۲۲ فروردین ۱۳۸۷ 22:50
اوج حس تنهائی هر آدمی! که در انتظاریست متفاوت! لحظه ی وصال اوست... و من چقدر دلم تنهائی می خواهد!

چرا دلم نکند تب!؟  زمان ، زمان عجیبی ست!

نفس نمانده به کامم ، هوا هوای غریبی ست!

چه رسم عاشقی است این انتظار مجازی!

تعارفات زبانی ، حساب های ریاضی!

چرا دلم نزند لک!؟ سایه ها که دو رنگند!

عشق ها که دروغین ، دشنه اند و تفنگند!

آدمان نه آدم ، دوستان نه تب دار!

مشق های نه مشتاق ، قلب ها همه بیمار!

چرا دلم نکند تب؟

زمانه خانه ی جنگ است!

ماندنم ننگ است...

نشان ، نشانه ی گندم ، بیا دلم تنگ است...

تهران ، ششم آپریل ۲۰۰۸ ، پارسا

فردا آدینه است ، التماس دعا

 

حسینی پارسا
بیوگرافی
چرا دلم نكند تب؟
زمان زمان عجيبي ست!
نفس نمانده به كامم، هوا هواي غريبي ست!
چه رسم عاشقي است اين انتظار مجازي!
تعارفات زباني ، حسابهاي رياضي!
چرا دلم نزند لك؟ ، سايه ها كه دو رنگند!
عشقها که دروغين ، دشنه اند و تفنگند!
آدمان نه آدم ، دوستان نه تب دار!
مشق هاي نه مشتاق ، قلب ها همه بيمار
چرا دلم نكند تب؟
زمانه خانه ي جنگ است
ماندنم ننگ است
نشان ، نشانه ي گندم
بيا دلم تنگ است...
بيا دلم تنگ است...

پارسا، 18 فروردین 87
کدهای وبلاگ

پیشنهاد من برای میزبانی جوملا: