کمی صادقانه تر

یادداشت های سید محمد مهدی حسینی پارسا

آسمان نگاه!

پنجشنبه ۱۹ مهر ۱۳۸۶ 14:47
هر نیک و بد نزد خدا یکسان بود در ابتلا!

آن جبرئیل پاک رو...  ابلیس هم سیماستی!

رازی در این میان نهفته که ماه هم نشان کند   ، آن بیرق هراس امان را کمان کند ، جانا به سرو قامتش ایمان خود فروش! کان ذره دره آتش عشقش بهشت توست!

تماشای یی این بیت اولی! هزار تصور و تفکر آدمی رو هرس میکنه و بد جوری هم درد داره!

دردمه ... دردمه بد جور!

التماس دعا

 

حسینی پارسا
بیوگرافی
چرا دلم نكند تب؟
زمان زمان عجيبي ست!
نفس نمانده به كامم، هوا هواي غريبي ست!
چه رسم عاشقي است اين انتظار مجازي!
تعارفات زباني ، حسابهاي رياضي!
چرا دلم نزند لك؟ ، سايه ها كه دو رنگند!
عشقها که دروغين ، دشنه اند و تفنگند!
آدمان نه آدم ، دوستان نه تب دار!
مشق هاي نه مشتاق ، قلب ها همه بيمار
چرا دلم نكند تب؟
زمانه خانه ي جنگ است
ماندنم ننگ است
نشان ، نشانه ي گندم
بيا دلم تنگ است...
بيا دلم تنگ است...

پارسا، 18 فروردین 87
کدهای وبلاگ

پیشنهاد من برای میزبانی جوملا: