کمی صادقانه تر
یادداشت های سید محمد مهدی حسینی پارسا
گریستنی برای فردا36
یکشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۸۵ 22:20این نوشته رو تقدیم کرده بودم به یکی از عزیزانی که سادگیش همیشه منو به کمال دعوت می کرد... کوچولوی! قشنگی که تا پایان دوستش خواهم داشت.
یا لطیف
وآنک عشقی که نظامش بر خردمندانه ترین تعقل زمان زخمه می زند!!!
... وآنگاه که آن حکیم خردمند را بواسطه حکم مرتجعین شهر با نوشیدن محتوی جام شوکران به اعدام محکوم کردندوسقراط تنها به احترام قانون آن جام را سر کشید، پیش از عمل به نوشیدن خطابه ای مختصر ایراد کرد وفرمود :
آنان که مرا به این محکوم کردند بدانند که تنها به بخشی از واقعیات پی بردند
وسپس گفت:
قضاوت به واسطه آنکه پی بردن به تمام حقایق کاری است بس دشوار از مشکل ترین اعمال است.
یا صاحب نثر
سکانس اول / پلان یکم شات scop / 8 m.m
روز / خارجی / گرگ و میش طلوع صبح
نمائی بسته از پرسپکتیو خط راهن
در گوشه سمت راست کادر بخشی از یک پارچه سیاه چونان رقاصه ای در باد می رقصد.
به ناگاه صدای رعد بلند می شود، رعدی که پیش از آن برقی ندارد و قطرات باران وارد کادر می شوند.
نما به دیزالو و پس به فید سفید وصدائی حاکی از طی زمان بسته می شود.
گریستنی برای فردا35
یکشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۸۵ 18:18گفتم که ماه من شو! گفتا اگر برآید...
گفتم ز مهرورزان... رسم وفا بیاموز!
گفتا ز ماه رویان! این کار کمتر آید...
به قول اون بنده خدائی که می گفت حتی اگر تو هم از خط قرمزم رد بشی حذفت می کنم! و این همه رویای آدمی رو برای فردا ی دنیا نقش بر آب میکنه! فردایی که تو حتی برای جاودانگیش اقل! همه چیزتو دادی! و باز هم گفت اگر دیگه نباشی شاید... قدرتو بدونم! مثل اون چند روزی که نبودی!
چی داشتم بگم!؟ چی میتونستم بگم؟ الا سکوتی که ناله ی آهش پدر هر کمری رو استخون می شکونه و هیس...
دنیا بقدر همه ی بزرگیش برام کوچیک شده و من نمی دونم از این احساس باد کنم یا اینکه گریه؟ نمی دونم من بزرگم یا دنیا کوچیک؟ نمی دونم من خودخواه شدم یا دنیا به قدر خودخواهیش افزون کرده؟ .....................................................................................................................
.............................................................................................................................
.............................................................................................................................
گریستنی برای فردا34
دوشنبه ۲۱ اسفند ۱۳۸۵ 9:26سرد است
دلم سرد و سرم سرد و نگاهم
سخت پژمردست.
به گوش پاسبان شهر می خوانم...
که شب گردِ سحر پیوند، هم مردست!
بجمب راهب ، بگو کاتب
که است غائب؟
که چُون مستان
در این سرمای انسان سوز و آنسان ساز...
نگهبان هم
نوای مرگ سر دادست.
مرنجانم در این بیقوله ی رنگینِ پیمودن ،
مرقصانم...
که جانم سخت فرسودست!
دلم تنگ است ، سخت تنگ است
خدای ریشه و امید...
نگاهم کن که مقدارم ، دگر امشب
میان گام ها ، چنگست!
پارسا
دهم خرداد 1385 ، پارک رازی ، تهران
گریستنی برای فردا33
جمعه ۱۸ اسفند ۱۳۸۵ 10:51در این شب سیاهم گم گشته راه مقصود....
از گوشه یی برون آی ای کوکب هدایت...
بیوگرافی
زمان زمان عجيبي ست!
نفس نمانده به كامم، هوا هواي غريبي ست!
چه رسم عاشقي است اين انتظار مجازي!
تعارفات زباني ، حسابهاي رياضي!
چرا دلم نزند لك؟ ، سايه ها كه دو رنگند!
عشقها که دروغين ، دشنه اند و تفنگند!
آدمان نه آدم ، دوستان نه تب دار!
مشق هاي نه مشتاق ، قلب ها همه بيمار
چرا دلم نكند تب؟
زمانه خانه ي جنگ است
ماندنم ننگ است
نشان ، نشانه ي گندم
بيا دلم تنگ است...
بيا دلم تنگ است...
پارسا، 18 فروردین 87
آخرین نوشته‌ها
- نوروز بر شما خوبان مبارک
- 5 سال و دو کبیسه!
- لطفا جوگیر نشوید! جواد کبیر یا محمود کبیر! قیاسی که مع الفارق است...
- حضرت عزرائیل نقشه را تغییر نمی دهد
- ماژول محبوب ترین مطالب (روز - هفته - ماه) برای سایت های خبری
- عید ولایت گوارای وجودتان
- اساسن حافظه ی تاریخی مان باطری بکاپ ندارد!
- نماد سرعت ما در داد و ستد فرهنگ
- بد بخت ترین مرد روی زمین
- اینها می خواهند شهرمان را آباد کنند...
آرشیو موضوعی
برچسب‌ها
نوشته‌های پیشین
- فروردین ۱۳۹۸
- آبان ۱۳۹۶
- تیر ۱۳۹۴
- دی ۱۳۹۲
- آبان ۱۳۹۲
- مرداد ۱۳۹۲
- تیر ۱۳۹۲
- خرداد ۱۳۹۲
- فروردین ۱۳۹۲
- اسفند ۱۳۹۱
- دی ۱۳۹۱
- آذر ۱۳۹۱
- آبان ۱۳۹۱
- مهر ۱۳۹۱
- مرداد ۱۳۹۱
- تیر ۱۳۹۱
- اردیبهشت ۱۳۹۱
- فروردین ۱۳۹۱
- اسفند ۱۳۹۰
- بهمن ۱۳۹۰
- آذر ۱۳۹۰
- آبان ۱۳۹۰
- مهر ۱۳۹۰
- شهریور ۱۳۹۰
- مرداد ۱۳۹۰
- تیر ۱۳۹۰
- خرداد ۱۳۹۰
- اردیبهشت ۱۳۹۰
- فروردین ۱۳۹۰
- اسفند ۱۳۸۹
- بهمن ۱۳۸۹
- دی ۱۳۸۹
- آذر ۱۳۸۹
- آبان ۱۳۸۹
- مهر ۱۳۸۹
- شهریور ۱۳۸۹
- آرشيو
